காந்தி:கேள்வி- பதில்கள்

ஜெ..

சாருவின் கட்டுரையை உங்கள் மூலம் படித்தேன்.

இதில் இன்னொரு கோணமும் உள்ளது.

வன்முறையை ஒழிக்க படை என்னும் கொலைக் கருவியை உபயோகிக்கும் ஒவ்வொரு நாடும் – ராஜபக்ஷேவும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டியது. மோதிகளும் இதில் அடக்கம்.

தம் தீவிரவாதக் கொள்கையை ஒரு மதமாகக் கொண்ட பத்தே பத்துப் பேர், அமெரிக்கா என்னும் வல்லரசின் மென்னியைத் திருகி, அவர்களை வீழ்ச்சியின் பாதையில் செலுத்த முடிந்ததும் வன்முறையின் பலமே..

வன்முறை என்னும் பஸ்மாசுரனின் அழிவுக்கு ஒரே வழி, அன்பென்னும் ஆன்மிகப் போர்தான்.

பகையுடைச் சிந்தை யார்க்கும் பயன்படாது. அரசர்களும் வரலாற்றில் இருந்து பாடங்கள் கற்று, வெற்றி மதப்பில் எக்காளமிடாமல் காலனின் கணக்கை எண்ணி, தம் குடிமக்கள் அனைவருக்கும் நல்லது செய்ய எண்ணினால் உலகம் மேம்படும். மக்கள் மகிழ்வர். 2009 தேர்தல் முடிவுகளில் வெளிப்படும் செய்தியும் இதுதான் என்று படுகிறது.

பாலா

அன்புள்ள சாரு மற்றும் ஜெமோ வுக்கு,
உங்கள் இருவரின் பக்கங்களையும் தவறாமல் தினமும் படிக்கும் வாசகன் நான்.

எந்த ஒரு கலையும் மக்களுக்கு உண்மையயை சொல்வதாகவும், அவரை நல்வழியில்  இட்டு செல்வதாகவும் இருக்க வேண்டுமென்பதை உங்கள் எழுத்தால் சமீபத்தில் உணர்த்தியுள்ளீர்கள்; நன்றி!.

மிக நல்ல எழுத்து என்பதை விட, மிக சரியான நேரத்தில் சொல்லப்பட்ட கருத்தாகவே உங்கள்  இருவரின் கட்டுரையையும் பார்கிறேன். நீங்கள் சொன்னதை போல், தெளிவாக வரலாற்றை அறியாத சில மேடை  பேச்சுக்களாலும், போகிற போக்கில் காந்தியை தூற்றுபவரின் எளிதான ஈர்ப்புக்களாலும், ஆயுத போராட்டத்தின்  மேல் நம்பிக்கை கொண்டிருந்த ஒரு சராசரி இளைஞனாக இருந்தவன் தான் நானும் (பின் என்னை மாற்றியது, அறிவார்ந்த பல வாசிப்புகளும், தியானத்தின் வழியே என்னுள்ளே நான் கொண்ட தேடுதலுமே!). என்னை போன்ற பல இளைஞர் எளிதாக ஈர்க்கப்படும் வன்முறையை நோக்கி போகாமல் இருக்க இது போன்ற கட்டுரைகளும்   , எழுத்துக்களும் உணர்ச்சிகரமான இத்தருணத்தில் மிக மிகஅவசியம்.

காந்தி எவ்வளவு வீரமுடயவர் என்பது இன்னும் நாட்டில் 90%  இளைஞருக்கு புரியாமலே இருக்கிறது. இது போன்ற தருணங்களில், பக்குவத்துடன் ஆழ்ந்து விரித்து கூறும் தன்மை கொண்ட ஒருவரும், நேர்மையுடன் நேருக்கு நேர் சட்டையை பிடித்து கூறும் தன்மையை கொண்ட ஒருவரும் (இரண்டும் எபோழுதும் எளிதில் மறக்காது :)) இது போன்ற எழுத்துக்களை தருவது என்றுமே நன்றிக்குரியது.

கடந்த 20 ஆம் தியதி எழுதிய இக்கவிதையில் வன்முறையின்  சாயல் இருக்கோமோ என்ற அச்சத்தில் எந்த பத்திரிக்கைக்கும் அனுப்பவில்லை. இருந்தும், கருணை கொண்ட கையுடனும் அந்த்த கண்ணீரை துடைக்கலாம் என்று இபொழுது உங்கள் இருவருக்கும் அனுப்புகிறேன்.

இன்று காலை எழுகையில் – என்
கண்ணாடி ஜன்னலில்
காய்ந்து இருந்தது ஒரு கண்ணீர்த்துளி!

எவனோ அழுதிருக்கிறான் என்றேன்;

மீண்டும் ஒரு முறை மிக்க நன்றி!

அன்புடன்,
ஆனந்த்

அன்புள்ள ஜெயமோகன்,