நான் நெல்லைக்கு ஒருமுறை சென்றபோது ஒரு சிறுவன் “அணில்ல்ல்ல் அணில்ல்ல்ல்” என விம்மி விம்மி அழுவதை கண்டேன். ஏதோ செல்ல அணிலை தொலைத்துவிட்டான் போல என எண்ணி நான் “அணில் எங்க போச்சு?” என்றேன்
“கடையிலே இருக்கு”
“கடையிலயா?”
“ஆமா… அம்மை பைசா தரமாட்டேங்குதா”
அவன் சுட்டிக்காட்டிய பிறகுதான் நான் அணில் இதழைப் பார்த்தேன். சிறுவர்களுக்கான மாயாஜாலப் பத்திரிகை. பையனுக்கு வாங்கிக்கொடுத்துவிட்டு நானும் ஒரு பிரதி வாங்கினேன். அட்டைக்கு அட்டை மாயம். விட்டாலாச்சாரியா ஒரு சிறுவர் இதழ் நடத்தினால் எப்படி இருக்குமோ அப்படி.
படித்து முடித்தபின் நெல்லையப்பர் சன்னிதி நோக்கி பறந்து சென்றேன்.
அணில்
