எழுகதிர் வாங்க
அன்புள்ள ஜெயமோகன்,
மாயப்பொன் சிறுகதையை வாசித்தேன். எல்லாருக்கும் ஒரு மாயப்பொன் கணம் உண்டில்லையா? ஆப்பிள் மரத்தடியில் நியூட்டனுக்கு மாயப்பொன் கணம் தொடங்குகிறது. புவியீர்ப்பு விசையை கண்டறிந்த கணம் எப்படி உணர்ந்திருப்பார். தான் நிலத்தில் நிற்பதற்கான காரணத்தை, பொருட்கள் கீழே விழுவதற்கான காரணத்தை , கடல் இன்னும் பூமியில் இருப்பதற்கான காரணத்தை , உலகம் முழுதும் உணரும் பொதுக் காரணத்தை கண்டறிந்த நொடி அவருக்கு பொன் கிடைத்த மாயக்கணம் தானே!.
அந்த மாயக்கணத்தை தேடுவது எது? ஆழுள்ளம். அது எதை தேடுகிறது?. பிரம்மத்தோடு இணையும் புள்ளியை தேடுகிறது. இதே மாயக்கணம் ஆர்க்கிமிடிஸ்க்கு குளியல் ஃடப்பில் கிடைத்தது. ஆழ்மனம் விழிப்பு மனத்தை மீற யுரேகா, யுரேகா கத்திகொண்டே ஓடுகிறார்.நேசையனுக்கு கடைசியாய் கிடைக்கும் கோப்பை மாயப் பொன்கணம்.மாயப்பொன்னை குடித்தபின் அவனுக்கு என்ன வேண்டும். யாருமே ஏறாத மலை உச்சியை அடைந்தவனின் நிறைவு கூடவே தனிமை. அத்தனிமைக்கு துணை இப்புவியில் யாருமில்லை. பிரம்மம் கை நீட்டி அணைக்க அழைக்கும் தருணம். அதன்பின் வாழும் தருணமெல்லாம் மறுபிறப்புதானே. முற்பிறப்பு ஞாபகம் முழுவதுமுள்ள மறுபிறப்பு.
அன்புடன்
மோகன் நடராஜ்
அன்புள்ள ஜெ
மாயப்பொன் கதையை இத்தருணத்தில் நினைத்துக் கொள்கிறேன். வாஷிங்டனில் சிறுமைகளை சந்தித்து, கடந்து நீங்கள் தமிழ் விக்கியை அறிமுகம் செய்யும்போது கடுத்தா சாமி பொன்னொளியுடன் உங்கள் அருகே வந்து அமர்ந்திருக்கும் என்று எண்ணிக்கொள்கிறேன்.
ராஜேந்திரன்
விஷ்ணுபுரம் பதிப்பகம்
https://www.vishnupurampublications.com/
முகநூல் https://www.facebook.com/profile.php?id=100058155595307
