அன்பு ஜெ,
“உறங்கி விழிப்பது போலும் பிறப்பு” என்பதை முழுக்க முழுக்க உணர வைத்தது உங்களின் செயல் நோக்கிய தீவிர உந்துதல் தான். ஒரு போதும் சென்றடையவில்லை எனும் நிறைவின்மையை அடைக! என்பதை நோக்கியே தீவிரத்துடன் வாழ்க்கையை செலுத்துகிறேன். உண்மையில் “நான்” கரைந்து கொண்டே வருகிறது ஜெ.
வாழ்க்கையை நோக்கி எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லை எனக்கு. இதை சாதிக்க வேண்டும் இது கிடைக்க வேண்டும் என்ற எந்தப் பிரயத்தனமும் இல்லை.. ஒவ்வொரு நாளும் உச்சத்தை வாசிப்பின் வழி எழுத்தின் வழி அடையும் வரை செல்கிறேன். அன்பு நிறை மனிதர்கள் சூழ இருக்கிறேன். மகிழ்வாக இருக்கிறேன். எல்லாமே உங்களால் மட்டும் தான். “பூர்வ ஜென்மத்து பந்தம்” என்ற வரியை நீங்கள் சொன்ன போது உள்ளூர மகிழ்வாக அதே சமயம் நடுக்கமாகவும் இருந்தது.. இதையே தான் நானும் நினைத்தேன். நான் பிறந்து இந்த இருபத்தியெட்டு வருடங்களாக தேடலை நோக்கியே இருந்திருக்கிறேன். தேடலின் கண்டடைதல் நீங்கள் தான். உங்களுக்குப்பின் விஷ்ணுபுரத்திற்குப் பின் நான் மறுபடி புதிதாகப் பிறந்து கொண்டேன். இந்த உயிரின் உச்ச தருணம் உங்களைக் கண்டடைந்தது தான். உங்கள் எழுத்துக்களின் உரையின் சிந்தனை வழி அது மேற்கொள்ளும் பயணத்தை நான் வெறுமே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன். மேலும் மேலுமென உங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்கிறேன்.
இந்த வி.பு விழாவில் அஜி, விஷால், கிஷ்ணன் சார், சீனுவுடன் பேசக் கிடைத்த வாய்ப்பையெல்லாம் பயன்படுத்திக் கொண்டேன். நிறைய அறிதல்கள் ஜெ.. நீங்கள் உலக இலக்கியங்கள் பற்றி சொல்லக்கூடியதெல்லாம் விளங்கிக் கொள்ள முடிந்தது இந்தமுறை. எவ்வளவு வாசிக்க வேண்டும்! அறிந்து கொள்ள இன்னும் அதிகமிருப்பது மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. அந்த பயணத்தை நண்பர்களுடன் சேர்ந்து ஆரம்பித்திருக்கிறேன்… கோட்பாடுகள், தத்துவங்கள் தனியாகவும் கூடவே உலக இலக்கியங்களையும், இந்திய இலக்கியங்களையும் வாசிக்க வேண்டும். தமிழிலக்கிய மரபை குறிப்பாக நவீன தமிழ் இலக்கிய மரபை அதன் மாற்றங்களை மேலும் கூர்மையாக அணுக வேண்டும் என்று கண்டேன். இது தவிர தத்துவம் மற்றும் கலை சார்ந்த அறிவையும் பெருக்கிக் கொள்ள விழைகிறேன். தத்துவத்திற்கு ஸ்ரீனி மாமா மற்றும் நண்பர்களுடனும்.. கலை பற்றிய அறிதலுக்கு ஜெயராமுடன் சில முன்னெடுப்புகளும் செய்கிறேன். வெண்முரசு பயணமும் நிகழ்நது கொண்டிருக்கிறது. மிக முழுமையாக உணர்கிறேன் ஜெ. புனைவு எழுத ஆரம்பித்திருக்கிறேன். புனைப்பெயரில். அது சரியாக உங்களை தானாக வந்து சந்திக்கும் தருணத்திற்காக காத்திருக்கிறேன். நான் சொல்லப்பட வேண்டியது என்று உண்டானால் அது நிகழட்டும் ஏன்றே தோன்றுகிறது ஜெ.
இலக்கியத்துக்குள்ளும் உலகாயத மனிதர்களை கண்ட போது முதலில் விளங்க முடியவில்லை. ஆனால் இப்போது உணர்ந்து கொள்கிறேன். எங்குமே இப்படியான மனிதர்கள் இருப்பார்கள். அதைக் கடக்க வேண்டும் அல்லது வேடிக்கை பார்க்க வேண்டுமென்று தெரிந்து கொண்டேன். ஆனாலும் இலக்கியம் எனும் மதுரத்திலேயே பித்தாகிவிடாமல் நீங்கள் சொல்வது போல உலகாயதத்திலும் ஒரு கால் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று புரிந்து கொள்கிறேன். இரண்டையும் சமநிலையோடு எதிர் கொள்ள முற்படுகிறேன்.
உங்களின் புத்தாண்டு உரையை இப்போது தான் கேட்டேன். எனக்காக அஜி அனுப்பித் தந்தார். “தன்னைக் கண்டடைதல்” என்பதை நோக்கிய பயணத்தைப் பற்றி கூறியிருந்தீர்கள். அது நோக்கியே பயணப்படுகிறேன். மேலும் மேலுமென கண்டடையப்போகும் இந்த பயணத்தில் நீங்களும் உங்கள் எழுத்துக்களும் சிந்தனைகளும் என்னுடனிருக்கும் ஜெ.
உங்களுக்கு என் இனிய புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள் ஜெ. நீங்கள் என் மேல் பொழியும் அன்பிற்கும் கனிவிற்கும் மிகுந்த கடமைப்பட்டுள்ளேன். உங்களை என் வாழ்வில் அளித்த கடவுளுக்கு நன்றி.. உங்களால் தான் இந்த “நான்” உருவாகி வருகிறேன். அன்பு முத்தங்களும் அணைப்பும்.
பிரேமையுடன்
இரம்யா.
அன்புள்ள இரம்யா,
நான் இவ்வாண்டு புத்தாண்டுக் கொண்டாட்டத்தை சென்னையில் வைக்க முடிவுசெய்ய காரணம் 2ஆம் தேதி அருண்மொழியின் நூல் வெளியீடு சென்னையில் இருந்ததனால். கொரோனா கட்டுப்பாடுகள் இருந்தமையால் 20 பேருக்குள் மட்டுமே இருந்தோம். மகாபலிபுரம் அருகே ஒரு ஓய்வு விடுதியில் கூடினோம். நான் நள்ளிரவு 12 மணிக்கு கேக் வெட்டி வழக்கம்போல ஒரு சிறிய உரையை ஆற்றினேன். எட்வர்ட் மஞ்ச் ஸ்பானிஷ் ஃப்ளூவில் சாவின் அருகே சென்றுவிட்டு மீண்டதை ஒட்டி வரைந்த தற்சித்திர ஓவியங்களைப் பற்றி தொடங்கி நெருக்கடிகள், அவற்றிலிருந்து கற்று மேலெழுதல் பற்றி.
ஒரு சிறிய கூடுகை. உரை பதிவுசெய்யப்படவில்லை. பத்து நிமிட உரைதான். இது அந்நாளைப் பற்றிய ஒரு பதிவாக இருக்கட்டும்
ஜெ
