ரகசியத்தின் நிழல்- சங்கர் சதா

அம்மா என்னை நிமிர்ந்து பார்த்தபடி ‘ஒரு நெசத்தை சொல்லவா? உங்கப்பன் போனதுக்கு அப்றம் தான் நிம்மதியான சோறு’ ஒரு கவளத்தை விழுங்கினாள். தொண்டையில் நின்றுகொண்டிருந்த எச்சிலை எவ்வளவு முயன்றும் என்னால் உள்ளே கொண்டு போக முடியவில்லை.

ரகசியத்தின் நிழல்
முந்தைய கட்டுரைகல்குருத்து கடிதங்கள்-8
அடுத்த கட்டுரைவிஷ்ணுபுரம் விருந்தினர்-6, செந்தில் ஜெகன்னாதன்