சித்திரைப் புத்தாண்டு
சித்திரை- பதிவுகள்
அன்புள்ள திரு ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு,
நலம். நலமே விளைக என்று பிராத்திக்கின்றேன். சித்திரை முதல் நாள் மதுரை நிகழ்ச்சி எனக்கு தனிப்பட்ட முறையில் மிக அவசியமான ஓன்றாக இருந்தது. ஊட்டி இலக்கிய முகாம் மற்றும் கோவை விஷ்ணுபுரம் விழா என குறைந்தது இரண்டு முறையாவது விழா மனநிலையோடு ஒரு ஆத்ம குளியில் போட்டு அடுத்த சில மாதங்களுக்கான உத்துவேகத்துடன் இருக்கும் வாய்ப்பினை நுண்தீமை நோய் காலம் சென்ற ஆண்டு அனுமதிக்காமல் போனது. இந்த ஆண்டு அதற்கான சாத்தியத்தை ஏற்படுத்திய முதல் சந்திப்பாக அதுவம் சித்திரை முதல் நாள் வருடம் முழுவதும் தன் செயலில் செயல்பட அதற்கான ஆற்றல் ஊக்கம் பெற அவசியமான நிகழ்ச்சியாக எடுத்துக்கொண்டேன்.
பல்லவன் விரைவு இரயிலில் சென்னையில் இருந்து காரைக்குடி வந்து சற்று தூங்கிவிட்டு அடுத்த நாள் விடியற்காலையே முழு உற்சாகத்துடன் மதுரை கிளம்பிவிட்டேன். காந்தி அருங்காட்சியகம் வந்து கல் மண்டபம் வந்தது தான் தாமதம் என்பது போல அங்கு முன்பே திருவிழா கோலம்! அங்கும் இங்கும் எங்கும் சிறு சிறு குழுக்களாக நண்பர்கள் மண்டபத்தை அலங்கரித்திருந்த வண்ணம் இருந்தார்கள். மண்டபம் கண்ணில் படும் இடத்தில் காதிக கொக்குகள் ஆகாய பந்தலேன கூட்டமாக சிறகடிக்க, துணி பதாகைகளும், பால் வண்ண பூக்களும், கோலமுமாக வரவேற்க, மண்டபத்தின் உள்ளே சுற்றிலும் நித்ய சைதன்ய யதி அவர்களின் படங்கள் பிரதிபலிக்கிறது.
ஆகாயத்தை மறைக்கும் ஓட்டு கூரையை நகைப்பது போல பனை ஓலை உருவங்கள் மேகங்களாக அலங்காரம், மண்டபத்தின் வெளிப்புற சுவற்றில் அகர்மா ஊறு கிணறு புணரமைப்பு இயக்கத்தின் புகைப்படங்கள் காற்றில் ஆடி அருகில் அழைக்கும். தன்னறம் நூல்வெளி புத்தகங்கள் விற்பனை அரங்கு என்று நிகழ்ச்சி மெருகேறிக் கொண்டிருந்தது. கடந்த ஆண்டின் ஊரடங்கு காலத்தில் குக்கூ நண்பர்களின் மனக்குகை ஓவியங்கள் இணைய குழு வாயிலாக, தொடர்ந்து ஆறு மாதங்கள் தினமும் கதை விவாதம், வாரம் ஒரு நாள் கவிதைகளும் என செயல்பட்ட நண்பர்களில் சிலர், திருச்சி சரவணக்குமார், திருவண்ணாமலை பாரதி, கோவை குமார் சண்முகம் அவர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பு அமைந்தது.
மரப்பாச்சி குழு நண்பர்கள் சிலம்பரசன், மதுரை டாக்டர் இரவிச்சந்திரன் அவர்களும் வந்திருந்தனர். நிகழ்ச்சி தொடங்கும் நொடியிலிருந்து அந்த நிகழ்வு தன்னை தானே ஒழுங்கு படுத்திக்கொண்டது அழகு. இறைவணக்கம் பாடிய வயது முதிர்ந்த தேவதாஸ் காந்தி அவர்கள் எழுத்தாளர்களின் முன்பாக கல்லூரி மாணவர்களுடன் முன் வரிசையில் வந்து அமர்ந்தது, அத்தனை குழந்தைகள் கூடிய இடத்தில் அவர்கள் கூட்டத்தை கலைத்து அடுக்கும் விளையாட்டில்லாமல் மற்றொன்று ஆர்வமாக தெரியவே சபையை அதன் போக்கில் அனுமதித்தது, நெருப்பு தெய்வம் நீரே வாழ்வு என்று தீபத்துடனும் நீருடனும் துவங்கிய நிகழ்வு. ஊற்றாய் தொன்றி தரை இறங்கி நிலத்தில் பாய்ந்து கடலில் கலக்கும் நதி போல தனக்கான கடல் எதுவோ எங்கே கரைந்து போக வேண்டுமோ அதை தேடி கண்டடைந்து ஒன்றாகி போக செயல்படவது அவசியம் அந்த செயலின் பலன் நமக்கானதாக இருக்கவேண்டியதில்லை என்றாலும் அந்த செயல் அளிக்கும் நிறைவு தன்னம்பிக்கை பெரிது என்றும் இன்னும் சிறப்பான சாராம்சங்களுடன் ஆற்றிய உங்கள் உரை நிகழ்ச்சியின் மகுடம்.
குரு நித்ய சைதன்ய யதி அவர்களின் தத்துவத்தின் கனிதல், சின்ன சின்ன ஞானங்கள் மற்றும் நாராயண குருவின் அறிவு புத்தகங்களின் வெளியீடு. சின்ன சின்ன ஞானங்கள் மலையாளத்தில் தனக்கு கிடைத்தும் பல பயணங்களுக்கும் பிறகு 20 வருடங்கள் கடந்த முதன் முறையாக தமிழில் மொழிபெயர்த்து வெளியாகிறது என்று யூமா அவர்கள் சொன்னது புத்தகத்தின் சொற்களுக்கான நேரம் வந்துவிட்டது என்று தொன்றியது. யூமா அவர்களை சில வாரங்களுக்கு முன்பு சிவராஜ் அண்ணண் மற்றம் யாதும் பழனியப்பன் அவர்களுடன் சந்தித்த அன்று, குரு யதியிடம் ஒரு குழந்தை இறப்பு பற்றிய கேட்க அதற்கு அவர் ஒரு ரொட்டி துண்டை எடுத்து ஏழு பாகங்களாக பரிக்கப்பட்ட மேசையில் ஒவ்வொன்றாக கடந்து பின் அவர் வாயில் போட்டுக்கொண்டு ரொட்டி யதியின்டே அய்கியமாகி என்று விளக்கினார் என்று கூறுகையில் மனதில் ஓரு வித அமைதி இத்தனை எளிமையாகவும் சொல்லப்படலாம்.
மகனும் மகளும் இன்று வரை அதிகம் கதை கேட்டது யூமா அவர்களின் ஆக்கங்கள் தான். எண்ணங்களுக்கும் செயலுக்குமான இடைவேளியை குறைக்கும் அமைப்பாக தன்னறத்தை/குக்கூவை பார்க்கிறேன். அந்த வகையில் தொடர்ந்து செயல்படும் நண்பர்கள் மற்றும் செயலூக்கம் உடைய பலர் நிறைந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்துகொண்டது மகிழ்ச்சி. அதே நேரத்தில் நமக்கான செயல் எது என்ற தவிப்பும் அலைச்சலும் நினைவிலிருந்துக்கொண்டே இருந்தது. யாருடைய சொல், எந்த வலிமை மிக்க சொல்லின் வெளிப்பாடக நமது செயல் இருக்கக்கூடும் தெரியாது ஆனால் செயல்படு என்ற எண்ணம் தத்தளித்துக்கொண்டே இருக்கிறது.
ஆசிரியரின் சொல் என்றும் வாழும், தர்க்க கருத்தியில் வாதத்திலிருந்து விலகி இலட்சியவாத செயலில் ஈடுபட அதன் வழியே நாம் அடையும் தன்னம்பிக்கையை பெற செயல்படு என்ற உரையின் சாரமும் அந்த மண்டபத்தில் எதிரொலித்துக்கொண்டே இருக்கும். ஆசிரியரின் ஓரு சொல் என்ற உரை அங்கே கற்கலான மண்டபத்தில் விதைக்கப்பட்டிருக்கிறது. நிகழ்வில் கலந்துக்கொண்ட ஒவ்வொருவரும் தனக்கான சொல்லை கண்டடைந்து முளைத்து வருவார்கள். தமிழ் வருடத்தின் முதல் நாள் நல்ல தொடக்கம் கொடுத்த நிகழ்வு – கல்லெழும் விதை. நன்றி!
நாராயணன் மெய்யப்பன்
