எச்சம் [சிறுகதை]
அன்புள்ள ஜெ
எச்சம் கதையை சிரித்துக்கொண்டே வாசித்தேன். பாட்டாவுக்கு அந்த வார்த்தை ஏன் ஞாபகமே வரவில்லை? ஏனென்றால் அது அவருக்கான வார்த்தையே அல்ல என்பதுதான். ஏசுவும் முருகனும் நிற்கவேண்டும் என்று சொர்க்கத்திலும் ஒழுங்கை உருவாக்கி வைத்திருக்கும் ‘பிதாமகன்’ அவர். தந்தைகளுக்கு தூக்கமே இல்லை. கடமைகள் மட்டும்தான். வெண்முரசிலே இந்த வரி ஏறத்தாழ இதேபோல வருமென நினைக்கிறேன்
ராஜலட்சுமி
***
அன்புநிறை ஜெ,
பாட்டாவுக்கும் கதைசொல்லிக்குமான மிக சுவையான உரையாடலாக நகரும் இனிய கதை.
ரெஸ்ட் எனும் வார்த்தையை பாட்டா அடையும் அன்றே அதன் வேறு பொருள்களையும் அறிய நேர்ந்து விடுகிறது. உறங்குவது போலும் சாக்காடு என்பதாய் கல்லறையின் ரெஸ்ட் இன் பீஸ் அவருக்கு செய்தி சொல்லிவிடுகிறது. ஓய்வு என்றல்லாது எச்சம் என்ற பொருளைத் தலைப்பாகத் தேர்ந்தது, தக்கார் தகவிலார் என்பது அவரவர் எச்சத்தால் காணப்படும் எனும் குறளில் வருவது போல; அவரது வாழ்வின் எச்சம் தக்காருக்குரியது.
இக்கதையை நான் வாசிக்க நண்பர் கணேஷ்-மாதங்கியோடு சேர்ந்து அவர்களது இளைய மகன் பத்து வயது நிரம்பிய மேதான்ஷ் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான். வட்டாரப் பேச்சு மொழியில் அமைந்த கதை அவனுக்குப் புரியாதோ என எண்ணினேன். வசன ஏற்ற இறக்கங்களுக்குத் தக்க சிரித்துக் கொண்டே கேட்டு வந்தவனிடம் இறுதியாக என்ன புரிந்தது என்று கேட்டேன். ‘The way you narrated was funny’ என்றான். கதை புரிந்ததா எனக் கேட்டதற்கு, ஆங்கிலத்திலேயே சிந்திக்கும் வழக்கம் கொண்ட அவன் இவ்விதம் சொன்னான்: “An old man is trying to understand the word ‘Rest’ from another person. Finally he understands its also used in Rest in peace which is used for praying for dead people, so he decides not to take rest”. வேறொரு பொருளும் இருக்கிறதே ரெஸ்ட்டுக்கு என்றேன். ‘Yes, that which is leftover’ என்றான். அந்தப் பொருளில்தான் கதைத்தலைப்பு என்று சொன்னேன். ‘Why did uncle choose that?’ என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தான். May be he says no rest for rest of life? என்றான்.
பெரிய விஷயங்கள் குழந்தைகளுக்கு எளிதாகப் புரிந்துவிடுகிறது.
மிக்க அன்புடன்,
சுபா
இழை [சிறுகதை]
அன்புள்ள ஜெ
இழை சிறுகதையை வாசித்துக்கொண்டிருந்தபோது கதையில் இழை என தெளிவாகவே வருகிறதே என்று யோசித்தேன். ஏன் துப்பறிபவர் கண்டுபிடிக்கவில்லை? ஆனால் பிறகு ஒன்று தெரிந்தது, துப்பறியும் கதைகளை வாசித்து முடிவை அறிந்ததும் ‘நான் இதை ஊகித்துவிட்டேன்’ என்று சொல்வது பெரும்பாலானவர்களின் வழக்கம். இது சும்மா சொல்வது அல்ல. உண்மையிலேயே தோன்றுகிறது. நாம் நம்பித்தான் அதைச் சொல்கிறோம்
ஒரு கதையில் பல பாஸிபிலிட்டிகள் சொல்லப்படுகின்றன. எல்லாவற்றையும் நாம் யோசிப்போம். யோசித்த ஒன்றுதான் எப்படியும் கிளைமாக்ஸாக வரமுடியும். ஆகா நானே யோசித்துவிட்டேன் என்று சொல்லிவிடுவோம். இது நமக்கு ஓர் உற்சாகத்தை அளிக்கிறது. தேர்ந்த துப்பறியும் கதைகள் புதியதாக ஒரு குற்றவாளியை கொண்டு வந்து நிறுத்துவதில்லை. அது அமெச்சூர் எழுத்து. புதிய ஒரு கோணத்தை மட்டும்தான் சொல்லும். ஆகா இப்படி நாம் யோசிக்கவில்லையே என்றுதான் நாம் நினைக்கமுடியும்
இழை என்ற தலைப்பும் கதைகளும் கூந்தல் பற்றிய விவரணைகளுமெல்லாம் இருந்தாலும் கதைக்குள் இருப்பவர்களால் ஒரு தலைமுடி எப்படி கொலைக்கார ஆயுதமாக ஆகமுடியும் என ஊகிக்கவே முடியாது. சொன்னாலும் நம்ப முடியாது. இழை எல்லா விஷயங்களையும் ஒன்றாக இணைக்கிறது. ஒரு மயிரிழையில் கட்டப்பட்டிருந்தது அவர்களின் அன்பும் பகைமையும்
எஸ்.ராஜ்குமார்
***
அன்பு ஜெ,
சிறுகதை முடித்த பின்னரும் “இழை” என்ற சொல்லைப் பற்றி சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தேன். அது தன்னை உருப்பெருக்கி விரிந்து கொண்டிருந்தது. இழை என்பதை வெறுமே தலைவியின் தலை மயிர் என்ற அர்த்தத்தை எடுத்துக் கொள்வதா? குறுந்தொகையில் இழை என்ற சொல் வரும் இடங்கள் தோறும் அது தலைவனுக்கு அல்லது தலைவனைப் பற்றிச் சொல்லும் போது மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுவதைக் கண்டேன்.
“பெருந்தேன் இழைக்கும் நாடனொடு நட்பே; பொன் செய் புனை இழை கட்டிய மகளிர்; வால் இழை மகளிர்த் தழீஇய சென்ற மல்லல் ஊரன்…” போன்ற குறுந்தொகைப் பாடல்களில் வரும் இழை என்ற சொல்லுக்கு அணிகலன்/இயற்றுதல் என்ற பொருள் வருகிறது. சில சமயம் பொருள் கூறுவோர் அந்த சொல்லைப் பற்றிய சிந்தையின்றி விளக்கம் கூறியிருக்கின்றனர். இழை என்ற சொல்லின் பொருளைப் போலவே அதை மறந்துவிடுகின்றனர் போலும். ஆனால் ஓர் மயிரிழையின் முக்கியத்துவமானது அந்த கணத்தில் உயிர்ப்பிழைத்தவருக்கே தெரியும். இந்தக் கதையில் மயிரின் இழையால் நிகழும் ஒரு கொலையின் தருணத்தை நோக்கி கதை சென்று கொண்டே வந்து அந்தப் புள்ளியை அடைந்து பதற்றமுறச் செய்கிறது. அதன் முடிச்சுகளை கதை சொல்லி அவிழ்க்கும் ஒவ்வொரு தருணமும் சுவரசியமாக அமைந்திருந்தது. எளிதாக ஊகிக்கக்கூடிய ஒரு கொலையின் தருணத்தை நோக்கி கதை சொல்லி சிந்திக்கும் கோணம் ஒன்று சொல்லப்பட்டு இறுதியில் அவன் தீர்மானமாக கொலைக்கான கருவியை கண்டறிந்த இடத்தில் அவன் எடுக்கும் முடிவானது ஆற்றுப்படுத்துகிறது.
நரம்பு புடைத்திருக்கும் அந்த ஜானின் சித்திரத்தை நீங்கள் வடித்தவுடனேயே ஒருசிறு இழையால் அறுபடக் கூடிய நரம்பாகத்தான் அது தென்பட்டது. அது அறுபடுவதற்குத் தேவையான அத்தனை உந்தல்களையும் தானே சரிபார்த்து அமைத்துக் கொண்டு அவன் அந்த பீரங்கியில் உட்கார்ந்திருந்ததாகப்பட்டது. அவனால் பார்த்துப் பார்த்து இழைக்கப்பட்ட அந்த இழையாலேயே ஓர் இழை நேரத்தில் நிகழப்பட்ட மரணம் ஜானுடையது.
டெய்சியும் தோமஸும், மற்ற பெண்களும் நல்ல ஜீவிதம் வாழ சரியாக இழைக்கப்பட்ட இழையின் கதை. அருமையாட்டு இருந்தது. நன்றி ஜெ.
அன்புடன்
இரம்யா
